ប្រវត្តិសាស្រ្តពិភពលោក

Episodios disponibles

de

ស្ទីវ ចប៖ ការវិលត្រឡប់ទៅសង្រ្គោះក្រុមហ៊ុន Apple

នៅក្នុងនាទីប្រវត្តិសាស្រ្តពិភពលោករបស់យើង នៅសប្តាហ៍នេះ សេង ឌីណា សូមបន្តរៀបរាប់អំពីប្រវត្តិរបស់លោកស្ទីវ ចប (Steve Jobs) តទៅទៀត ដោយសូមលើកឡើង អំពី ការវិលត្រឡប់ទៅជួយសង្រ្គោះ Apple ពីការដួលរលំ ហើយព្រមទាំងបានប្រែក្លាយ Apple ឲ្យទៅជាក្រុមហ៊ុនដ៏ជោគជ័យ និងជាផលិតផលដ៏មានឥទ្ធិពលរហូតមកទល់នឹងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។ នៅក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំ ក្រោយការចាកចេញរបស់ ស្ទីវ ចប (Steve Jobs) Apple នៅតែជាក្រុមហ៊ុនដែលមានជោគជ័យក្នុងការរកស៊ី ហើយនៅតែអាចរកបានប្រាក់ចំណេញច្រើន ក៏ប៉ុន្តែ ជោគជ័យនេះមិនស្ថិតស្ថិរនៅបានយូរប៉ុន្មាននោះទេ។ បញ្ហាចោទចម្បងរបស់ Apple នៅពេលនោះ គឺខ្វះគំនិតច្នៃប្រឌិត មិនបង្កើតផលិតផលប្លែកថ្មី ហើយពឹងផ្អែកខ្លាំងតែទៅលើការកែលម្អកុំព្យូទ័រ Macintosh ដែលត្រូវបានចេញលក់ជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ ពោលគឺ តាំងពីមុនពេលដែល ស្ទីវ ចប មិនទាន់ចាកចេញពីក្រុមហ៊ុនមកម៉្លេះ។ ក្នុងពេលជាមួយគ្នានោះ ក្រុមហ៊ុន Microsoft ដែលជាគូប្រជែង បានផលិតនូវកម្មវិធី Windows របស់ខ្លួនកាន់តែល្អឡើង ហើយបានវាយលុកចូលដណ្តើមចំណែកទីផ្សាររបស់ Apple បានកាន់តែច្រើនពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។ នៅឆ្នាំ១៩៩៥ Microsoft បានចេញលក់កម្មវិធី Windows 95 ដែលនៅពេលនោះ ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាកម្មវិធី Operating System ដ៏ជោគជ័យបំផុតក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្ត។ ក្រោយការចេញកម្មវិធី Windows 95 នេះ កុំព្យូទ័ររបស់ Apple ក៏លក់លែងដាច់ ប្រាក់ចំណូលរបស់ Apple ក៏ត្រូវធ្លាក់ចុះយ៉ាងគំហុក ហើយនៅឆ្នាំ១៩៩៦ Apple ត្រូវខាតលុយរហូតដល់ទៅប្រមាណជា ១ពាន់លានដុល្លារ ហើយតម្លៃហ៊ុននៅលើទីផ្សារក៏ធ្លាក់ដាំដូងផងដែរ (៧០ដុល្លារក្នុងមួយហ៊ុន កាលពីឆ្នាំ១៩៩១ ធ្លាក់ចុះមកនៅត្រឹមតែ ១៤ដុល្លារប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយហ៊ុន)។ នៅពេលនោះ ស្ទីវ ចប ក៏បានដឹងដែរ អំពីការធ្លាក់ដុនដាបនៃក្រុមហ៊ុន Apple ហើយ ស្ទីវ ចប ថ្វីដ្បិតតែកំពុងតែទទួលជោគជ័យនៅក្នុងមុខជំនួញ នៅក្នុងក្រុមហ៊ុន Pixar ក៏ប៉ុន្តែ លោកនៅតែមានបំណងចង់វិលត្រឡប់មកដឹកនាំក្រុមហ៊ុន Apple វិញ ដោយសារតែ ម្យ៉ាង Apple គឺជាក្រុមហ៊ុនដែលលោកជាអ្នកបង្កើតឡើងតាំងពីបាតដៃទទេ ហើយកាន់តែសំខាន់ជាងនេះទៅទៀត លោកនៅតែដក់គំនិតស្រឡាញ់ការងារទាក់ទងនឹងការរចនាផលិតផលថ្មី, បង្កើតបច្ចេកវិទ្យាថ្មី ហើយអាចប្រើគំនិតច្នៃប្រឌិតរបស់លោកបានយ៉ាងពេញលេញ ដែលលោកធ្លាប់ធ្វើនៅក្នុងក្រុមហ៊ុន Apple កាលពីពេលកន្លងមក។ ពីដំបូងឡើយ មានអ្នកវិនិយោគដ៏ធំមួយបានមកជជែកជាមួយនឹងស្ទីវ ចប ដោយគ្រោងចំណាយលុយ ប្រមាណជា ៣ពាន់លានដុល្លារអាមេរិក ប្រមូលទិញភាគហ៊ុនរបស់ Apple នៅលើទីផ្សារ គឺទិញឲ្យបានសំឡេងភាគច្រើនល្មមអាចច្បាមយកក្រុមហ៊ុនមកកាន់កាប់នៅក្នុងដៃបាន ហើយយកស្ទីវ ចប ឲ្យទៅដឹកនាំក្រុមហ៊ុនវិញ។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅពេលនោះ ស្ទីវ ចប បានបដិសេធ ដោយបានលើកឡើងថា លោកមិនចូលចិត្តវិធីប្រមូលទិញភាគហ៊ុន ដើម្បីដណ្តើមយកក្រុមហ៊ុនមកកាន់កាប់ដោយបង្ខំបែបនេះទេ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើក្រុមហ៊ុន Apple ហៅលោកឲ្យទៅដឹកនាំក្រុមហ៊ុនវិញតាមការព្រមព្រៀងគ្នាទាំងសងខាង លោកពេញចិត្តនឹងទៅ។ នៅចុងឆ្នាំ១៩៩៦ ក្រុមហ៊ុន Apple បានចរចាទិញយកក្រុមហ៊ុន NeXT ពីស្ទីវ ចប ព្រមទាំងបានយក ស្ទីវ ចប ឲ្យវិលត្រឡប់ចូលមកធ្វើការនៅ Apple វិញ ដោយពីដំបូងត្រឹមជាទីប្រឹក្សា ហើយក្រោយមកត្រូវបានតែងតាំងឲ្យធ្វើជាអគ្គនាយកក្រុមហ៊ុន នៅខែកញ្ញាឆ្នាំ១៩៩៧។ មុននឹងសុខចិត្តទទួលយកតំណែងនេះ ស្ទីវ ចប បានទាមទារឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាភិបាលក្រុមហ៊ុនស្ទើរតែទាំងអស់ ដោយក្នុងចំណោមអ្នកដែល ស្ទីវ ចប ទាមទារឲ្យលាឈប់ពីតំណែងនោះ ក៏មានដែរ ម៉ៃខ៍ ម៉ាឃូល័រ។ ម៉ៃខ៍ ម៉ាឃូល័រ គឺជាឥស្សរជនដែលបានដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ នៅក្នុងដំណើរជីវិតរបស់ក្រុមហ៊ុន Apple ។ គឺ ម៉ៃខ៍ ម៉ាឃូល័រ ដែលជាអ្នកបានបោះទុនវិនិយោគចូលក្នុងក្រុមហ៊ុន Apple កាលពីដើមដំបូង នៅពេលដែល Apple មិនទាន់មានរូបរាងជាក្រុមហ៊ុនត្រឹមត្រូវ ហើយដែលគ្មានអ្នកណាចង់បោះទុនរកស៊ីជាមួយ។ ហើយ ម៉ៃខ៍ ម៉ាឃូល័រ ស្ថិតក្នុងចំណោមម្ចាស់ហ៊ុនដំបូងទាំង៣របស់ Apple ដោយមានចំណែកហ៊ុនស្មើគ្នានឹង ស្ទីវ ចប និងស្ទីវ វ៉ូសញ៉ាក់។ ក៏ប៉ុន្តែ ម៉ៃខ៍ ម៉ាឃូល័រ ស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកដែលបានគាំទ្រសេចក្តីសម្រេចដកតំណែង ស្ទីវ ចប កាលពីឆ្នាំ១៩៨៥។ ហេតុដូច្នេះហើយបានជា ស្ទីវ ចប លែងទុកចិត្ត ម៉ៃខ៍ ម៉ាឃូល័រ ក៏ប៉ុន្តែ បើទោះបីជាយ៉ាងនេះក៏ដោយ លោកនៅតែគោរពនិងស្រឡាញ់ ម៉ៃខ៍ ម៉ាឃូល័រ ដោយចាត់ទុកដូចជាឪពុក។ ដូច្នេះហើយបានជា នៅពេលទាមទារឲ្យមានការរុះរើសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាភិបាលថ្មី ស្ទីវ ចប ដែលចង់បង្ហាញពីការគោរពដល់ ម៉ៃខ៍ ម៉ាឃូល័រ ក៏បានធ្វើដំណើរទៅដល់គេហដ្ឋានរបស់ ម៉ៃខ៍ ម៉ាឃូល័រ ដើម្បីស្នើសុំដោយផ្ទាល់មាត់ឲ្យលោកលាឈប់ពីតំណែង។ នៅពេលនោះ ស្ទីវ ចប មានការធូរចិត្តដោយបានដឹងថា ម៉ៃខ៍ ម៉ាឃូល័រ មិនអាក់អន់ចិត្តនឹងលោក ហើយបង្ហាញនូវការយោគយល់ថា វាក៏ល្មមដល់ពេលដែលលោកត្រូវចាកចេញពីក្រុមហ៊ុនហើយដែរ។ មុននឹងចាកចេញ ស្ទីវ ចប បានសុំយោបល់ជាលើកចុងក្រោយពី ម៉ៃខ៍ ម៉ាឃូល័រ អំពីអនាគតនៃក្រុមហ៊ុន Apple គឺថាតើត្រូវធ្វើយ៉ាងណា ដើម្បីឲ្យ Apple ក្លាយជាក្រុមហ៊ុនដែលជោគជ័យ ហើយស្ថិតស្ថិរនៅបានយូរអង្វែងទៅថ្ងៃខាងមុខ។ ម៉ៃខ៍ ម៉ាឃូល័រ បានឆ្លើយតបទៅវិញថា មធ្យោបាយមានតែមួយគត់ គឺ Apple ត្រូវតែចេះផ្លាស់ប្តូរ បត់បែន សម្របខ្លួនទៅតាមទីផ្សារ ដោយត្រូវបង្កើតបច្ចេកវិទ្យាថ្មី ឬឧបករណ៍ប្រើប្រាស់ថ្មីសម្រាប់អតិថិជន។ នៅពេលនោះ ស្ទីវ ចប មិនបាននិយាយអ្វីតបតទៅវិញច្រើននោះទេ ក៏ប៉ុន្តែ នៅក្នុងចិត្ត លោកឯកភាពនឹងគំនិតយោបល់របស់ ម៉ៃខ៍ ម៉ាឃូល័រ ហើយនេះគឺជាអ្វីដែលលោកនឹងធ្វើសម្រាប់ក្រុមហ៊ុន Apple នៅពេលក្រោយៗមកទៀត។ នៅឆ្នាំ១៩៩៨ មួយឆ្នាំក្រោយពីបានឡើងមកគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុន Apple វិញ ស្ទីវ ចប បានចេញលក់កុំព្យូទ័រសេរីថ្មី គឺកុំព្យូទ័រ iMAC ហើយគិតត្រឹមចុងឆ្នាំ ១៩៩៨ iMAC នេះ បានក្លាយជាកុំព្យូទ័រដែលលក់ដាច់ច្រើនជាងគេបំផុត នៅសហរដ្ឋអាមេរិក។ មួយឆ្នាំក្រោយមកទៀត នៅឆ្នាំ១៩៩៩ ស្ទីវ ចប បានចេញលក់កុំព្យូទ័រប្រភេទមួយទៀត គឺកុំព្យូទ័រយួរដៃ iBook ដែលរចនាឡើងតម្រូវទៅតាមទីផ្សារនៃអតិថិជនជានិស្សិត។ គិតត្រឹមនឹងពេលនោះ Apple ថ្វីដ្បិតតែមិនអាចយកឈ្នះគូប្រជែង គឺក្រុមហ៊ុន Microsoft ក្នុងការគ្រប់គ្រងទីផ្សារកុំព្យូទ័រ ក៏ប៉ុន្តែ ទោះជាយ៉ាងណា ស្ទីវ ចប បានសង្រ្គោះក្រុមហ៊ុន Apple ពីការដួលរលំ ឲ្យក្លាយទៅជាក្រុមហ៊ុនដែលមានប្រាក់ចំណេញខ្ពស់ និងមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះឡើងវិញ។ ប៉ុន្មានឆ្នាំក្រោយមកទៀត ស្ទីវ ចប បាននាំក្រុមហ៊ុន Apple មកដល់ចំណុចរបត់ដ៏សំខាន់មួយទៀត គឺពង្រីកមុខជំនួញចេញពីវិស័យកុំព្យូទ័រ ដោយដំបូងឈានជើងចូលទៅក្នុងវិស័យឧស្សាហកម្មដូរតន្រ្តី តាមរយៈការបង្កើតកម្មវិធី iTune សម្រាប់ស្តុក ចាត់ចែង និងចាក់ស្តាប់បទចម្រៀងនៅលើកុំព្យូទ័រ, ហើយប៉ុន្មានខែក្រោយមកទៀត ចេញលក់ឧបករណ៍សម្រាប់ស្តាប់ភ្លេង គឺ iPod មុននឹងដាក់ឲ្យដំណើរការ iTune Store សម្រាប់លក់បទចម្រៀងអនឡាញ (Online store) នៅឆ្នាំ២០០៣។ នៅឆ្នាំ២០០៧ ក្រោយពីបានផ្លាស់ប្តូរឈ្មោះក្រុមហ៊ុន ពី “Apple Computer” ដោយលុបពាក្យ “Computer” ចេញ ទុកត្រឹមតែ “Apple” ស្ទីវ ចប បានបោះជំហានចូលក្នុងវិស័យថ្មីមួយទៀត គឺវិស័យទូរគមនាគមន៍ តាមរយៈការចេញលក់ទូរស័ព្ទ iPhone ដែលជាផលិតផលដ៏ជោគជ័យបំផុតមួយរបស់ Apple។ ក៏ប៉ុន្តែ គិតមកទល់នឹងពេលនោះ ស្ទីវ ចប ត្រូវប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាផ្ទាល់ខ្លួនដ៏ធំមួយ ដែលភាពឆ្លាតវៃ គំនិតច្នៃប្រឌិត និងទ្រព្យសម្បត្តិដ៏មហាសាលរបស់លោកក៏មានអាចជួយបាន គឺបញ្ហាសុខភាព។ ស្ទីវ ចប ត្រូវបានគ្រូពេទ្យរកឃើញថាមានជំងឺមហារីកលំពែង តាំងពីឆ្នាំ២០០៣ ហើយទទួលការវះកាត់ម្តង នៅឆ្នាំ២០០៤ ក៏ប៉ុន្តែ ប៉ុន្មានឆ្នាំក្រោយមកទៀត ជំងឺមហារីកនេះក៏បានរើឡើងវិញ ធ្វើឲ្យសុខភាពរបស់ ស្ទីវ ចប ធ្លាក់ចុះដុនដាបពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ រហូតត្រូវបង្ខំចិត្តឈប់សម្រាកពីការងារ នៅក្នុងក្រុមហ៊ុន Apple នៅខែមករាឆ្នាំ២០១១ មុននឹងលាឈប់ពីមុខតំណែងជាអគ្គនាយកក្រុមហ៊ុនទាំងស្រុង នៅខែសីហា។ ជាង២ខែក្រោយមក គឺនៅថ្ងៃទី៥ ខែតុលា ឆ្នាំ២០១១ ស្ទីវ ចប បានទទួលមរណភាព ដោយបន្សល់ទុកនូវក្រុមហ៊ុនដ៏ជោគជ័យមួយ ដែលបច្ចុប្បន្នក្លាយជាក្រុមហុនដែលមានតម្លៃខ្ពស់ជាងគេបំផុតនៅលើពិភពលោក ព្រមទាំងបន្សល់ទុកនូវផលិតផល និងបច្ចេកវិទ្យា ដ៏មានឥទ្ធិពលបំផុតមួយ សម្រាប់ការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់ប្រជាជននៅទូទាំងពិភពលោកទាំងមូល៕

ស្ទីវ ចប៖ បរាជ័យ និង “ការនិរទេស” ចេញពីក្រុមហ៊ុន Apple

នៅក្នុងនាទីប្រវត្តិសាស្រ្តពិភពលោករបស់យើង នៅសប្តាហ៍នេះ សេង ឌីណា សូមបន្តរៀបរាប់អំពីប្រវត្តិរបស់លោកស្ទីវ ចប (Steve Jobs) តទៅទៀត ដោយសូមលើកឡើង អំពី ទំនាក់ទំនងដ៏តានតឹងនៅក្នុងក្រុមហ៊ុន Apple បូករួមជាមួយនឹងបរាជ័យនៃផលិតផលកុំព្យូទ័រ Macintosh ដែលនាំទៅដល់ការដកតំណែងលោក ស្ទីវ ចប។ ស្ទីវ ចប (Steve Jobs) ត្រូវបានគេស្គាល់ជាទូទៅថាជាអ្នកដែលមានគំនិតច្នៃប្រឌិតខ្ពស់, មានចក្ខុវិស័យវែងឆ្ងាយខាងផលិតផលបច្ចេកវិទ្យា និងមានភាពវ័យឆ្លាតខាងកិច្ចការជំនួញ ក៏ប៉ុន្តែ ក្នុងពេលជាមួយគ្នា នៅក្នុងក្រុមហ៊ុន Apple លោកក៏ត្រូវបានគេស្គាល់ផងដែរថាជាមនុស្សដែលមានអត្តចរិតចម្លែកពិបាកនឹងធ្វើការជាមួយ។ បើនិយាយពីគម្រោងរចនាផលិតផលរបស់ក្រុមហ៊ុន ស្ទីវ ចប តែងតែចង់គ្រប់គ្រងកិច្ចការគ្រប់សព្វបែបយ៉ាងទាំងអស់ តាំងពីដើមរហូតដល់ចប់ តាំងពីបច្ចេកវិទ្យា រូបរាងផលិតផល រហូតទៅដល់ពណ៌ដែលត្រូវលាបអគាររោងចក្រ ឬឃ្លាំងស្តុកផលិតផល។ តាមការពិត គោលគំនិតចង់គ្រប់គ្រងគ្រប់សព្វបែបយ៉ាងនៅក្នុងដៃមិនឲ្យខ្វះចន្លោះបែបនេះ ត្រូវបានឆ្លុះបញ្ចាំងឲ្យឃើញផងដែរតាមរយៈផលិតផលរបស់ Apple ដែលភាគច្រើនត្រូវបានរឹតត្បឹតមិនឲ្យពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹងផលិតផលរបស់ក្រុមហ៊ុនផ្សេង ដោយកម្មវិធី ឬសុសវែររបស់ Apple មិនត្រូវបានផ្តល់អាជ្ញាបណ្ណចែកចាយទៅឲ្យក្រុមហ៊ុនផ្សេងប្រើប្រាស់ ចំណែកឯហាដវែររបស់ Apple ក៏មិនត្រូវបានបើកចំហទូលំទូលាយ សម្រាប់ការប្រើប្រាស់សុសវែរពីក្រុមហ៊ុនផ្សេងនោះដែរ។ លើសពីនេះទៅទៀត នៅក្នុងទំនាក់ទំនងជាមួយថ្នាក់ដឹកនាំក្រុមហ៊ុន ក៏ដូចជាជាមួយកូនចៅ ស្ទីវ ចប ត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាមនុស្សដែលមិនចេះនិយាយលើកទឹកចិត្ត សរសើរ ឬទទួលស្គាល់ស្នាដៃគេ នៅពេលធ្វើការល្អ ផ្ទុយទៅវិញ នៅពេលដែលធ្វើអ្វីមិនត្រូវចិត្ត គឺ រិះគន់ បន្ទោសបង្អាប់ដោយមិនសំចៃមាត់ ហើយពិសេសជាងនេះទៅទៀត គឺបន្ទោសបង្អាប់ នៅចំពោះមុខគេឯងគ្រប់គ្នា។ ទាំងនេះតែងតែបង្កើតឲ្យមានជាបញ្ហាតានតឹងជារឿយៗ នៅក្នុងក្រុមហ៊ុន ក៏ប៉ុន្តែ ពីដំបូង គេនាំគ្នាធ្វើមិនដឹងមិនឮ មិនសូវខ្វាយខ្វល់ពីអត្តចរិតរបស់ ស្ទីវ ចប ដោយសារតែអ្វីដែលលោកធ្វើ គឺតែងតែទទួលជោគជ័យសម្រាប់ក្រុមហ៊ុន។ អ្វីៗត្រូវប្រែប្រួល នៅក្រោយពេលដែលកុំព្យូទ័រ Macintosh ត្រូវបានចេញលក់នៅលើទីផ្សារ ហើយមិនបានទទួលជោគជ័យដូចការរំពឹងទុក។ ការរចនា និងផលិតកុំព្យូទ័រ Macintosh គឺជាគម្រោងដែលស្ថិតក្រោមការគ្រងផ្ទាល់របស់ ស្ទីវ ចប។ ស្ទីវ ចប ធ្លាប់បានអះអាងថា នឹងធ្វើឲ្យ Macintosh នេះ ក្លាយជាកុំព្យូទ័រដ៏ល្អអស្ចារ្យបំផុតមួយ ដែលគេមិនធ្លាប់ឃើញមានពីមុន។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅពេលចេញលក់ដំបូង នៅឆ្នាំ១៩៨៤ Macintosh ពិបាកនឹងរកទីផ្សារ ដោយសារតែវាជាកុំព្យូទ័រដែលមានតម្លៃថ្លៃ តែល្បឿនយឺត ហើយលើសពីនេះទៅទៀត សុសវែររបស់ Macintosh ក៏មានតិចតួច ចំណែកឯសុសវែររបស់ក្រុមហ៊ុនផ្សេងក៏មិនអាចយកមកប្រើនៅលើ Macintosh បាន។ បរាជ័យរបស់ ស្ទីវ ចប ក្នុងការរចនាម៉ាស៊ីនកុំព្យូទ័រ Macintosh នេះ បានបង្កើតឲ្យមានភាពតានតឹងយ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងជួរថ្នាក់ដឹកនាំ Apple រហូតឈានទៅដល់ការដកតំណែង ស្ទីវ ចប ដែលជាស្ថាបនិកក្រុមហ៊ុន។ នៅឆ្នាំ១៩៨៥ មួយឆ្នាំក្រោយការចេញលក់កុំព្យូទ័រ Macintosh តែមិនបានជោគជ័យ ក្រុមប្រឹក្សាភិបាលក្រុមហ៊ុន Apple បានសម្រេចដកតំណែង ស្ទីវ ចប លែងឲ្យមានតួនាទីអ្វីទាំងអស់ នៅក្នុងការរចនាផលិតផល ឬចាត់ចែងកិច្ចការផ្សេងទៀត នៅក្នុងក្រុមហ៊ុន។ ស្ទីវ ចប នៅរក្សាមុខតំណែងជាប្រធានក្រុមហ៊ុន ក៏ប៉ុន្តែ ជាប្រធានដែលមានតែឈ្មោះ តែគ្មានអំណាច។ ស្ទីវ ចប មិនសុខចិត្ត ក៏បានសម្រេចដើរចេញពីក្រុមហ៊ុន ដោយបានលក់ចេញចំណែកហ៊ុនទាំងអស់ដែលលោកមាននៅក្នុងក្រុមហ៊ុន ព្រមទាំងបាននាំមនុស្សជំនិតៗមួយចំនួនចេញពីក្រុមហ៊ុន Apple ដើម្បីទៅបង្កើតក្រុមហ៊ុនថ្មីមួយទៀត គឺក្រុមហ៊ុន NeXT ដែលរកស៊ីខាងផលិតម៉ាស៊ីនកុំព្យូទ័រពិសេសសម្រាប់ប្រើក្នុងវិស័យអប់រំ។ ពីដំបូង ស្ទីវ ចប បានដាក់ទុនផ្ទាល់ខ្លួនចំនួន ៧លានដុល្លារ ទៅក្នុងក្រុមហ៊ុន ដែលទើបនឹងបង្កើតថ្មីនេះ។ ក៏ប៉ុន្តែបានតែមួយឆ្នាំ ដើមទុនក៏អស់ ហើយ NeXT ក៏មិនទាន់បានចេញផលិតផលអ្វីមួយទាំងអស់ ដើម្បីដាក់លក់នៅលើទីផ្សារ។ ស្ទីវ ចប ក៏បានសម្រេចបើកចំហទទួលដៃគូវិនិយោគឲ្យមកដាក់ទុន ជាថ្នូរនឹងចំណែកហ៊ុន ដូចជាអ្វីដែលលោកធ្លាប់បានធ្វើ កាលពីពេលបង្កើតក្រុមហ៊ុន Apple ដំបូង ហើយដោយសារតែកេរ្តិ៍ឈ្មោះដែលលោកបានបន្សល់ទុកពី Apple នេះ ស្ទីវ ចប មិនមានចំណោទអ្វីនោះទេ ក្នុងការស្វែងរកដៃគូវិនិយោគ។ ក៏ប៉ុន្តែ ការរកបានដៃគូវិនិយោគដោយស្រួលក៏មិនប្រាកដដែរថា មុខជំនួញនឹងបានទទួលជោគជ័យ។ ស្ទីវ ចប បានចំណាយពេល ៥ឆ្នាំ ទើបអាចរចនា និងផលិតកុំព្យូទ័រ NeXT យកទៅដាក់លក់នៅលើទីផ្សារបាន ហើយកុំព្យូទ័រ ដែលចេញលក់ដំបូង នៅឆ្នាំ១៩៩០ ត្រូវបានគេទទួលស្គាល់ថាជាកុំព្យូទ័រដែលមានរូបរាងក៏ស្អាត ហើយបច្ចេកវិទ្យាក៏ល្អ ក៏ប៉ុន្តែ មានបញ្ហាចោទមួយដ៏ធំ គឺតម្លៃ ដែលមួយគ្រឿងថ្លៃរហូតដល់ទៅ ១ម៉ឺនដុល្លារអាមេរិក។ ជាលទ្ធផល កុំព្យូទ័រនេះមិនអាចជ្រៀតចូលក្នុងទីផ្សារ ប្រកួតប្រជែងជាមួយក្រុមហ៊ុនផ្សេងបាន ហើយ៣ឆ្នាំក្រោយមក នៅឆ្នាំ១៩៩៣ NeXT ក៏បានសម្រេចបោះបង់ចោលគម្រោងផលិតកុំព្យូទ័រនេះចោល ហើយងាកទៅផ្តោតតែទៅលើការផលិតកម្មវិធីកុំព្យូទ័រវិញ។ នៅឆ្នាំ១៩៩៤ ទើបក្រុមហ៊ុន NeXT អាចរកប្រាក់ចំណេញបានជាលើកទី១ ក្រោយពីបានបង្កើត និងមានដំណើរការអស់រយៈពេលជិត ១០ឆ្នាំ។ សម្រាប់ ស្ទីវ ចប មុខជំនួញនៅក្នុងក្រុមហ៊ុន NeXT អាចរាប់ថាជាបរាជ័យមួយ បើធៀបទៅនឹងអ្វីដែលលោកបានធ្វើ នៅក្នុងក្រុមហ៊ុន Apple នាពេលកន្លងមក។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅក្រោយពី ដើរចេញពីក្រុមហ៊ុន Apple ស្ទីវ ចប មិនមែនមានតែមុខជំនួញ នៅក្នុងក្រុមហ៊ុន NeXT នេះមួយនោះទេ។ នៅឆ្នាំ១៩៨៦ មួយឆ្នាំក្រោយពីបានដើរចេញពីក្រុមហ៊ុន Apple ទៅបង្កើតក្រុមហ៊ុន NeXT ស្ទីវ ចប បានចំណាយលុយ ១០លានដុល្លារអាមេរិក ដើម្បីទិញយកក្រុមហ៊ុនមួយ ឈ្មោះថា Pixar ដែលជំនាញខាងការផលិតគំនូរជីវចលដោយប្រើកុំព្យូទ័រ ហើយដែលកាលពីមុនគ្រាន់តែជាផ្នែកមួយប៉ុណ្ណោះរបស់ក្រុមហ៊ុន Lucasfilm ដែលជាក្រុមហ៊ុនផលិតភាពយន្តដ៏ល្បីល្បាញ គឺរឿង “សង្រ្គាមផ្កាយ” (Star Wars)។ ប្រមាណជាជិត ១០ឆ្នាំ ក្រោយពី ស្ទីវ ចប បានទិញយកពី Lucasfilm ក្រុមហ៊ុន Pixar បានក្លាយទៅជាក្រុមហ៊ុនឈានមុខគេមួយខាងផលិតភាពយន្តគំនូរជីវចល។ នៅឆ្នាំ១៩៩៥ Pixar បានផលិតភាពយន្តគំនូរជីវចលដ៏ល្បីល្បាញមួយឲ្យក្រុមហ៊ុន Disney គឺ Toy Story ដែលនៅពេលនោះត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជា ភាពយន្តគំនូរជីវចលដំបូងបង្អស់ ដែលផលិតចេញពីកុំព្យូទ័រសុទ្ធសាធ តាំងពីដើមរហូតដល់ចប់។ ក្រៅពីរឿង Toy Story (ដែលមានជាច្រើនវគ្គ) ក្រុមហ៊ុន Pixar ក៏បានផលិតភាពយន្តគំនូរជីវចលដ៏ល្បីៗជាច្រើនផ្សេងទៀតដែរឲ្យក្រុមហ៊ុន Disney មុននឹងត្រូវ ស្ទីវ ចប លក់ក្រុមហ៊ុននេះផ្តាច់ទៅឲ្យ Diseny ទាំងស្រុង នៅឆ្នាំ២០០៦។ តាមការពិត មុខជំនួញដែលបានជួយឲ្យ ស្ទីវ ចប ក្លាយជាមហាសេដ្ឋីមានលុយរហូតដល់រាប់ពាន់លានដុល្លារជាលើកដំបូង មិនមែនក្រុមហ៊ុន Apple នោះទេ គឺក្រុមហ៊ុន Pixar ដែលបានបោះមូលបត្រលក់ជាសាធារណៈជាលើកដំបូង នៅឆ្នាំ១៩៩៥ ហើយចំណែកហ៊ុន ដែល ស្ទីវ ចប មាននៅក្នុងក្រុមហ៊ុន Pixar នៅពេលនោះមានតម្លៃជាសរុបរហូតដល់ទៅ ១ពាន់២រយលានដុល្លារអាមេរិក ពោលគឺ ជិត ៥ដង ច្រើនជាងតម្លៃនៃចំណែកហ៊ុន ដែលស្ទីវ ចប មាននៅក្នុងក្រុមហ៊ុន Apple កាលពីពេលបោះមូលបត្រលក់លក់ជាលើកដំបូង ដែលមានត្រឹមតែប្រមាណជា ២៥០លានដុល្លារអាមេរិកតែប៉ុណ្ណោះ។ លើសពីនេះទៅទៀត នៅពេលដែលក្រុមហ៊ុន Pixar ត្រូវបានលក់ផ្តាច់ទៅឲ្យក្រុមហ៊ុន Disney នៅឆ្នាំ២០០៦ ស្ទីវ ចប ទទួលបានចំណែកហ៊ុនដល់ទៅ ៧% នៅក្នុងក្រុមហ៊ុន Diseny ដែលមានតម្លៃជាទឹកប្រាក់រហូតដល់ទៅជិត ៤ពាន់លានដុល្លារអាមេរិក ហើយនៅពេលនោះ ស្ទីវ ចប បានក្លាយទៅជាបុគ្គល ដែលមានចំណែកហ៊ុនច្រើនជាងគេបង្អស់ នៅក្នុងក្រុមហ៊ុន Disney ពោលគឺច្រើនជាងអគ្គនាយកក្រុមហ៊ុន ហើយច្រើនជាងក្រុមគ្រួសារត្រកូល Diseny ដែលជាស្ថាបនិកដើមរបស់ក្រុមហ៊ុនទៅទៀត៕

ស្ទីវ ចប និង ប៊ីល ហ្គេត៖ រវាងភាពជាដៃគូ និងភាពជាគូប្រជែង

នៅក្នុងនាទីប្រវត្តិសាស្រ្តពិភពលោករបស់យើង នៅសប្តាហ៍នេះ សេង ឌីណា សូមបន្តរៀបរាប់អំពីប្រវត្តិរបស់លោកស្ទីវ ចប (Steve Jobs) តទៅទៀត ដោយសូមលើកឡើង អំពី ទំនាក់ទំនងចម្រូងចម្រាសជាមួយនឹងលោក ប៊ីល ហ្គេត (Bill Gates) ស្ថាបនិកក្រុមហ៊ុន Microsoft។ ស្ទីវ ចប (Steve Jobs) និងប៊ីល ហ្គេត (Bill Gates) កើតនៅក្នុងឆ្នាំ១៩៥៥ដូចគ្នា, មានចំណាប់អារម្មណ៍ទៅលើវិស័យបច្ចេកវិទ្យាដូចគ្នា គឺបច្ចេកវិទ្យាកុំព្យូទ័រ ហើយជាអ្នកដែលរៀនមិនចប់ថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យដូចគ្នា តែសុទ្ធតែទទួលជោគជ័យក្នុងការបង្កើតក្រុមហ៊ុនដ៏ល្បីឈ្មោះដូចគ្នា គឺស្ទីវ ចប បង្កើតក្រុមហ៊ុន Apple ហើយប៊ីល ហ្គេត បង្កើតក្រុមហ៊ុន Microsoft។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅក្នុងបច្ចេកវិទ្យាកុំព្យូទ័រ ស្ទីវ ចប និងប៊ីល ហ្គេត មានជំនាញផ្សេងគ្នា។ ស្ទីវ ចប មានជំនាញខាងអេឡិចត្រូនិច និងការរចនាហាដវែរ (Hardware) កុំព្យូទ័រ។ ចំណែកប៊ីល ហ្គេត ជំនាញខាងសរសេរកម្មវិធីកុំព្យូទ័រ ឬសុសវែរ (Software)។ ហេតុដូច្នេះហើយបានជាពីដំបូង ប៊ីល ហ្គេត និងស្ទីវ ចប បានសហការគ្នាជាដៃគូក្នុងការរកស៊ី ដោយក្រុមហ៊ុន Microsoft គឺជាអ្នកផលិតកម្មវិធីកុំព្យូទ័រសម្រាប់ប្រើលើកុំព្យូទ័ររបស់ Apple។ នៅពេលនោះ ស្ទីវ ចប ប្រៀបដូចជាស្តេច ចំណែកឯ ប៊ីល ហ្គេតវិញ ប្រៀបដូចជាកូនចៅ ដែលមុខជំនួញពឹងផ្អែកខ្លាំងលើការបញ្ជាទិញពីសំណាក់ស្ទីវ ចប។ បើនិយាយពីក្រុមហ៊ុនវិញ ថ្វីដ្បិតតែបង្កើតឡើងមួយឆ្នាំក្រោយ Microsoft ក៏ប៉ុន្តែ Apple មានប្រាក់ចំណូលច្រើនជាង Microsoft យ៉ាងដាច់ឆ្ងាយ ដោយនៅឆ្នាំ១៩៨២ Apple រកចំណូលបានពីការលក់កុំព្យូទ័រដល់ទៅប្រមាណជា ១ពាន់លានដុល្លារក្នុងមួយឆ្នាំ ចំណែកឯ Microsoft វិញ រកប្រាក់ចំណូលបានតែប្រមាណជា ៣២លានដុល្លារតែប៉ុណ្ណោះ។ ក៏ប៉ុន្តែ បន្តិចម្តងៗ Microsoft បានពង្រឹងមុខជំនួញរបស់ខ្លួន ហើយបានបង្កើនប្រភពប្រាក់ចំណូលរបស់ខ្លួនយ៉ាងច្រើន ពីការផលិតកម្មវិធីសម្រាប់កុំព្យូទ័រផ្សេងក្រៅពី Apple ជាពិសេស គឺការផលិតកម្មវិធី Operating System សម្រាប់កុំព្យូទ័រផលិតដោយក្រុមហ៊ុន IBM។ នៅពេលដែលភាពជាដៃគូរវាង Microsoft និង IBM កាន់តែរីកធំឡើងៗ ទំនាក់ទំនង រវាង Microsft និង Apple ក៏ចាប់ផ្តើមប្រែប្រួលយ៉ាងខ្លាំងផងដែរ គឺចាប់ផ្តើមប្រែក្លាយបន្តិចម្តងៗ ពីភាពជាដៃគូ ទៅជាគូប្រជែងវិញ ជាពិសេស នៅក្រោយពេលដែលកុំព្យូទ័រ IBM ដែលប្រើកម្មវិធីរបស់ Microsoft បានវាយលុកចូលដណ្តើមចំណែកទីផ្សារកាន់តែច្រើនពីកុំព្យូទ័រ Apple។ គិតត្រឹមឆ្នាំ១៩៨២ កុំព្យូទ័រ Apple គឺជាអ្នកនាំមុខកុំព្យូទ័រ IBM នៅលើទីផ្សារ ដោយ Apple លក់កុំព្យូទ័របានច្រើនជាង IBM ប្រមាណជា៤ម៉ឺនគ្រឿងក្នុងមួយឆ្នាំ។ ក៏ប៉ុន្តែ ត្រឹមតែមួយឆ្នាំក្រោយមក គឺនៅឆ្នាំ១៩៨៣ ក្រុមហ៊ុន IBM បានប្រជែងយកឈ្នះវិញ ដោយលក់កុំព្យូទ័របានច្រើនជាង Apple រហូតដល់ទៅជាង ៣ដង (Apple លក់បានតែ ៤២ម៉ឺនគ្រឿង ឯ IBM លក់បានរហូតដល់ទៅ ១លាន៣សែនគ្រឿង)។ បន្ថែមពីលើនេះ នៅមានបញ្ហាដ៏ចម្រូងចម្រាសមួយទៀត ដែលធ្វើឲ្យទំនាក់ទំនង រវាងស្ទីវ ចប និងប៊ីល ហ្គេត កាន់តែធ្លាក់ចុះដុនដាបកាន់តែខ្លាំង គឺទាក់ទងនឹងកម្មវិធីកុំព្យូទ័រប្រើប្រព័ន្ធ Graphical User Interface ដែលក្រុមហ៊ុន Apple ផលិត និងដាក់ឲ្យដំណើរការលើកុំព្យូទ័រ Macintosh នៅឆ្នាំ១៩៨៤ ហើយក្រុមហ៊ុន Microsoft ផលិត និងដាក់ឲ្យដំណើរការលើកុំព្យូទ័រ IBM នៅឆ្នាំ១៩៨៥។ នៅពេលនោះ ស្ទីវ ចប បានចោទប្រកាន់ប៊ីល ហ្គេត និងក្រុមហ៊ុន Microsoft ថាបានលួចចម្លងកម្មវិធីរបស់ Apple។ តាមការពិត ប្រព័ន្ធ Graphical User Interface មិនមែនកើតចេញពីគំនិតរបស់ប៊ីល ហ្គេត ហើយក៏មិនមែនជាគំនិតរបស់ស្ទីវ ចបនោះដែរ តែជាគំនិតដើមចេញពីក្រុមហ៊ុនអេឡិចត្រូនិចមួយផ្សេងទៀត គឺក្រុមហ៊ុន Xerox។ កាលពីពេលមុននោះ គ្រប់ម៉ាស៊ីនកុំព្យូទ័រទាំងអស់ប្រើប្រព័ន្ធបញ្ជាមួយ ដែលគេឲ្យឈ្មោះតាមភាសាអង់គ្លេសថា “Command-Line Interface” ដែលអ្នកប្រើប្រាស់អាចបញ្ជាកុំព្យូទ័របានតែតាមរយៈ “ក្តារចុច” (Keyboard) ដោយក្នុងនោះ DOS (Disk Operating System) គឺជាកម្មវិធីដែលគេស្គាល់ច្រើនជាងគេ គឺ Apple DOS សម្រាប់កុំព្យូទ័ររបស់ក្រុមហ៊ុន Apple និង MS-DOS របស់ក្រុមហ៊ុន Microsoft ដែលជាទូទៅប្រើសម្រាប់កុំព្យូទ័ររបស់ក្រុមហ៊ុន IBM។ នៅឆ្នាំ១៩៧៩ ស្ទីវ ចប បានអនុញ្ញាតឲ្យក្រុមហ៊ុន Xerox ទិញភាគហ៊ុនរបស់ Apple ចំនួន ១០ម៉ឺនហ៊ុន ដោយលក់ក្នុងតម្លៃថោក (១០ដុល្លារក្នុងមួយហ៊ុន)។ ជាថ្នូរមកវិញ ថ្នាក់ដឹកនាំក្រុមហ៊ុន Xerox បានអនុញ្ញាតឲ្យ ស្ទីវ ចប និងក្រុមការងារ ចូលទៅមើលប្រព័ន្ធ Graphical User Interface ដែលក្រុមការងារនៅមន្ទីរពិសោធន៍របស់ Xerox (Xerox PARC) បានបង្កើតឡើង។ គ្រាន់តែបានឃើញប្រព័ន្ធនេះភ្លាម ស្ទីវ ចប បានសម្រេចលួចយកគំនិតនេះទៅចម្លង ច្នៃ និងកែលម្អ ដើម្បីប្រើសម្រាប់កុំព្យូទ័រថ្មី ដែលលោកកំពុងតែរៀបចំផលិត គឺកុំព្យូទ័រ Macintosh។ នៅពេលនោះ ប៊ីល ហ្គេត ក៏បានដឹងដែរ អំពីបច្ចេកវិទ្យារបស់ Xerox ហើយលោកក៏បានប្រមើលមើលឃើញផងដែរថា ប្រព័ន្ធ Graphical User Interface នេះ គឺជាគន្លឹះដ៏សំខាន់នៃទីផ្សារកុំព្យូទ័រទៅថ្ងៃអនាគត។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅពេលនោះ ក្រុមហ៊ុន Microsoft ជាប់កិច្ចសន្យាផលិតកម្មវិធី សម្រាប់កុំព្យូទ័រ Macintosh ហើយ ប៊ីល ហ្គេត បានសន្យាជាមួយ ស្ទីវ ចប ថា Microsoft នឹងមិនផលិតកម្មវិធីប្រើប្រព័ន្ធ Graphical User Interface នេះ លក់ទៅឲ្យក្រុមហ៊ុនជាគូប្រជែងរបស់ Apple ភ្លាមៗនោះទេ ដោយត្រូវរង់ចាំរហូតដល់ក្រោយពេលដែល Macintosh ចេញលក់នៅលើទីផ្សារបានយ៉ាងតិចមួយឆ្នាំសិន ទើប Microsoft អាចផលិតកម្មវិធីនេះបាន។ កុំព្យូទ័រ Macintosh ត្រូវបានក្រុមហ៊ុន Apple ចេញលក់នៅក្នុងទីផ្សារ នៅឆ្នាំ១៩៨៤ ហើយ Microsoft បានចេញលក់កម្មវិធីប្រើប្រព័ន្ធ Graphical User Interface របស់ខ្លួន គឺកម្មវិធី Microsoft Windows នៅឆ្នាំ១៩៨៥ ពោលគឺចេញក្រោយ Macintosh មួយឆ្នាំ ទៅតាមការព្រមព្រៀងគ្នា។ ក៏ប៉ុន្តែ បើទោះបីជាយ៉ាងនេះក៏ដោយ ស្ទីវ ចប នៅតែខឹងនឹង ប៊ីល ហ្គេត ហើយនៅចំពោះមុខបុគ្គលិកក្រុមហ៊ុន Apple ជាច្រើននាក់ ស្ទីវ ចប បានស្តីឲ្យ ប៊ីល ហ្គេតយ៉ាងធ្ងន់ៗថា បានរំលោភលើសេចក្តីទុកចិត្ត ហើយលួចចម្លងកម្មវិធី Graphical User Interface ពី Apple។ ប៊ីល ហ្គេតវិញ បានឆ្លើយតបទៅវិញថា កម្មវិធី Graphical User Interface នេះ មិនមែនជាកម្មសិទ្ធិរបស់ Apple នោះទេ ហើយតាមការពិតទៅ ទាំង Microsoft និងទាំង Apple គឺសុទ្ធតែបានលួចចម្លងគំនិតនេះពីអ្នកផ្សេងដូចគ្នា គឺលួចចម្លងពីក្រុមហ៊ុន Xerox។ នៅក្នុងរយៈពេលរាប់សិបឆ្នាំក្រោយមកទៀត បើទោះបីជាមានការសម្រេចពីតុលាការថា Microsoft មិនបានរំលោភកម្មសិទ្ធិបញ្ញារបស់ Apple ទាក់ទងនឹងកម្មវិធី Graphical User Interface នេះក៏ដោយ ក៏ស្ទីវ ចប នៅតែមិនរំសាយកំហឹងនឹងប៊ីល ហ្គេតនោះដែរ។ សម្រាប់ ស្ទីវ ចប ក្រុមហ៊ុន Microsoft បានក្លាយជាក្រុមហ៊ុននាំមុខខាងកម្មវិធី Operating System កុំព្យូទ័រ ហើយរហូតបានវាយលុកដណ្តើមទីផ្សារពីក្រុមហ៊ុន Apple គឺដោយសារតែ ប៊ីល ហ្គេត លួចគំនិតពី Apple។ ប៊ីល ហ្គេត បានឆ្លើយតបទៅវិញថា បើសិនជា ស្ទីវ ចប ពិតជាយល់ឃើញដូច្នោះមែន ស្ទីវ ចប គឺកំពុងតែរស់នៅក្នុងពិភពមួយ ដែលកើតចេញពីក្តីស្រមើស្រមៃរបស់ស្ទីវ ចបខ្លួនឯង៕

ស្ទីវ ចប និងការបង្កើតកុំព្យូទ័រ Macintosh (Mac)

នៅក្នុងនាទីប្រវត្តិសាស្រ្តពិភពលោករបស់យើង នៅសប្តាហ៍នេះ សេង ឌីណា សូមបន្តរៀបរាប់អំពីប្រវត្តិរបស់លោកស្ទីវ ចប (Steve Jobs) តទៅទៀត ដោយសូមលើកឡើង អំពីការបង្កើតកុំព្យូទ័រ “Macintosh” ដែលក្រោយមកត្រូវបានគេហៅដោយខ្លីថា “Mac” ។ នៅពេលដែលទើបនឹងបង្កើតឡើងភ្លាម Apple មិនទាន់មានទ្រង់ទ្រាយជាក្រុមហ៊ុនធុំដុំ ដែលមានបុគ្គលិក និងការិយាល័យត្រឹមត្រូវនៅឡើយនោះទេ។ គឺចេញពីរោងដាក់ឡាននៅក្នុងផ្ទះ ដែលស្ទីវ ចប និងស្ទីវ វ៉ូសញ៉ាក់ ធ្វើការរចនា និងដំឡើងម៉ាស៊ីនកុំព្យូទ័រយកទៅលក់ ហើយម៉ាស៊ីនកុំព្យូទ័រ (ដែលគេឲ្យឈ្មោះថា Apple I) ដែលពួកគេផលិតលក់ពីដើមទីមកនោះ ក៏មិនមែនជាកុំព្យូទ័រពេញលេញមួយនៅឡើយនោះដែរ គឺគ្រាន់តែជា “ក្តារមេ” (Motherboard) មួយតែប៉ុណ្ណោះ។ តាមពិតទៅ នៅក្នុងអំឡុងពេលនោះ កុំព្យូទ័រនៅមិនទាន់ជាឧបករណ៍ ដែលគេផលិតឡើងសម្រាប់សាធារណជនជាទូទៅនៅឡើយនោះទេ គឺសម្រាប់តែស្ថាប័ន ក្រុមហ៊ុន ឬអ្នកដែលមានចំណេះដឹងខាងកុំព្យូទ័រនេះស្រាប់ហើយតែប៉ុណ្ណោះ ហើយជាទូទៅ កុំព្យូទ័រដែលគេធ្វើអាជីវកម្មនៅពេលនោះ គឺមានត្រឹមតែក្តារមេ និងគ្រឿងផ្សំមួយចំនួនដាច់ៗពីគ្នា បូករួមជាមួយនឹងគំរូប្លង់ដែលគេរចនាឡើង ដើម្បីឲ្យអតិថិជនយកទៅរៀបចំដំឡើងដោយខ្លួនឯង។ ស្ទីវ ចបវិញ មានគំនិតចង់ជំរុញឧស្សាហកម្មកុំព្យូទ័រនេះឲ្យឈានទៅដល់ដំណាក់កាលថ្មីមួយទៀត គឺពង្រីកទីផ្សារកុំព្យូទ័រទៅដល់សាធារណជនជាទូទៅ។ ហេតុដូច្នេះហើយបានជាស្ទីវ ចប បញ្ចុះបញ្ចូលស្ទីវ វ៉ូសញ៉ាក់ ឲ្យធ្វើការរចនានូវកុំព្យូទ័រមួយប្រភេទថ្មីទៀត (ដែលគេឲ្យឈ្មោះថា Apple II) ដែលមានគ្រប់គ្រឿង ហើយដំឡើងរួចជាស្រេច ដែលអតិថិជនទូទៅ ទោះជាអ្នកដែលមិនមានជំនាញខាងកុំព្យូទ័រ ក៏អាចទិញយកទៅប្រើប្រាស់បាន ដោយមិនចាំបាច់រៀបចំដំឡើងដោយខ្លួនឯង។ ក៏ប៉ុន្តែ ការធ្វើអាជីវកម្មទៅលើម៉ាស៊ីនកុំព្យូទ័រពេញលេញប្រភេទថ្មីនេះ ទាមទារនូវការចំណាយដើមទុនយ៉ាងច្រើន ដែលស្ទីវ ចប និង ស្ទីវ វ៉ូសញ៉ាក់ មិនមានលទ្ធភាពក្នុងការចំណាយ។ ហេតុដូច្នេះហើយបានជាកាលពីដំបូងឡើយ ស្ទីវ ចប និងស្ទីវ វ៉ូសញ៉ាក់ចង់យកគំរូប្លង់កុំព្យូទ័រប្រភេទថ្មី ដែលពួកគេរចនាឡើងនេះលក់ឲ្យក្រុមហ៊ុនផ្សេងយកទៅធ្វើអាជីវកម្ម ក៏ប៉ុន្តែ មិនមានក្រុមហ៊ុនណាសុខចិត្តទិញយក។ ស្ទីវ ចប ក៏ប្តូរគំនិតហើយងាកទៅស្វែងរកដៃគូវិនិយោគ គឺស្វែងរកអ្នកណាដែលសុខចិត្តបោះទុនវិនិយោគ ជាថ្នូរនឹងការទទួលបានចំណែកហ៊ុន នៅក្នុងក្រុមហ៊ុន Apple។ ការស្វែងរកដៃគូវិនិយោគនេះក៏មិនមែនជាការងាយស្រួលនោះដែរ ដោយសារតែក្រុមហ៊ុន និងអ្នកវិនិយោគភាគច្រើនមិនមានទំនុកចិត្តចំពោះ Apple ដែលជាក្រុមហ៊ុនដ៏តូច ទើបនឹងបង្កើតថ្មី គ្មានកេរ្តិ៍ឈ្មោះ ហើយសូម្បីតែការិយាល័យធ្វើការក៏មិនមានត្រឹមត្រូវនឹងគេផង។ នៅទីបំផុតទៅ គឺអ្នកវិនិយោគម្នាក់ ឈ្មោះថា ម៉ៃខ៍ ម៉ាឃូល័រ (Mike Markkula) ដែលសុខចិត្តបោះទុនរកស៊ីជាមួយក្រុមហ៊ុន Apple។ ម៉ៃខ៍ ម៉ាឃូល័រ ដែលនៅពេលនោះ ទើបនឹងមានវ័យត្រឹម ៣២ឆ្នាំ គឺជាសេដ្ឋីវ័យក្មេង ដែលសល់លុយរាប់លានដុល្លារ រកបានពីការងារជាអ្នកគ្រប់គ្រងផ្នែកទីផ្សារឲ្យក្រុមហ៊ុន Intel។ ម៉ៃខ៍ ម៉ាឃូល័រ បានបោះទុនចំនួន ២៥ម៉ឺនដុល្លារ (មួយផ្នែកជាដើមទុន និងមួយផ្នែកទៀតជាកម្ចី) ជាថ្នូរនឹងការទទួលបានចំណែកហ៊ុន ១ភាគ៣ នៅក្នុងក្រុមហ៊ុន Apple។ គិតមកទល់នឹងពេលនោះ ម្ចាស់ភាគហ៊ុននៅក្នុងក្រុមហ៊ុន Apple នៅសល់តែ ស្ទីវ ចប និងស្ទីវ វ៉ូសញ៉ាក់តែប៉ុណ្ណោះ ដោយសារតែ រ៉ូណាល់ដ៍ វេន (Ronald Wayne) បានចាកចេញពីក្រុមហ៊ុនតាំងពីក្រោយពេលបង្កើតទើបនឹងបាន១១ថ្ងៃមកម៉្លេះ។ ក្រោយការចូលហ៊ុនរបស់ ម៉ៃខ៍ ម៉ាឃូល័រ ម្ចាស់ភាគហ៊ុនរបស់ Apple បានកើនឡើង ៣នាក់ដូចពីមុនវិញ ក៏ប៉ុន្តែ ផ្ទុយពី រ៉ូណាល់ដ៍ វេន ដែលមានចំណែកភាគហ៊ុនដ៏តិចតួច ម៉ៃខ៍ ម៉ាឃូល័រវិញ ទទួលបានចំណែកភាគហ៊ុនស្មើគ្នាជាមួយនឹងស្ទីវ ចប និងស្ទីវ វ៉ូសញ៉ាក់ ពោលគឺ ម្នាក់ៗមានភាគហ៊ុន ២៦% ចំណែកឯភាគហ៊ុនដែលនៅសល់ គឺបម្រុងទុកក្រែងមានអ្នកវិនិយោគផ្សេងទៀតចង់មកចូលរួមទៅថ្ងៃក្រោយ។ កុំព្យូទ័រ Apple II ត្រូវដាក់បង្ហាញជាសាធារណៈ និងដាក់លក់នៅលើទីផ្សារ នៅឆ្នាំ១៩៧៧។ មកទល់នឹងពេលនោះ Apple បានផ្លាស់ប្តូរមុខមាត់ទៅជាក្រុមហ៊ុនសមរម្យមួយ ដែលទីកន្លែងធ្វើការត្រូវបានរើចេញពីរោងដាក់ឡានរបស់ ស្ទីវ ចប ទៅការិយាល័យត្រឹមត្រូវ, មានបុគ្គលិកជាង ១០នាក់, មានអតិថិជន ព្រមទាំងទំនុកចិត្តល្មម ដែលអាចឲ្យធនាគារសុខចិត្តរកស៊ីជាមួយតាមរយៈការផ្តល់ឥណទាន។ នៅឆ្នាំ១៩៨០ Apple បានសម្រេចប្រែខ្លួនទៅជាក្រុមហ៊ុនសាធារណៈ ហើយបោះមូលបត្រលក់នៅលើទីផ្សារ។ ការបោះមូលបត្រដំបូង (IPO) របស់ក្រុមហ៊ុន Apple ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាជោគជ័យមិនធ្លាប់មាន ចាប់តាំងពីការបោះមូលបត្ររបស់ក្រុមហ៊ុនផលិតរថយន្ត Ford កាលពីឆ្នាំ១៩៥៦។ លើសពីនេះទៅទៀត ក្រោយការបោះមូលបត្រលក់ជាសាធារណៈនេះ តម្លៃរបស់ក្រុមហ៊ុន Apple ក៏បានកើនឡើងកប់ពពកផងដែរ។ កាលពីឆ្នាំ១៩៧៧ នៅមុនពេលចេញលក់កុំព្យូទ័រ Apple II ក្រុមហ៊ុន Apple ត្រូវបានគេប៉ាន់ស្មានថា មានតម្លៃត្រឹមតែប្រមាណជាជាង ៥ពាន់ដុល្លារអាមេរិកតែប៉ុណ្ណោះ។ ត្រឹមតែជាង៣ឆ្នាំក្រោយមក នៅចុងឆ្នាំ១៩៨០ ក្រោយពេលបោះមូលបត្រលក់នៅលើទីផ្សារ តម្លៃសរុបរបស់ក្រុមហ៊ុន Apple បានកើនឡើងរហូតដល់ទៅជិត ១ពាន់៨រយលានដុល្លារអាមេរិក ហើយ ស្ទីវ ចប ដែលនៅពេលនោះ ទើបនឹងមានវ៏័យ ២៥ឆ្នាំ បានក្លាយទៅជាសេដ្ឋី ដែលមានទ្រព្យសម្បត្តិសរុបរហូតដល់ទៅប្រមាណជា ២៥០លានដុល្លារ។ ការធ្វើអាជីវកម្មម៉ាស៊ីនកុំព្យូទ័រ Apple II វិញ ក៏ទទួលបានជោគជ័យយ៉ាងខ្លាំងផងដែរ ដោយលក់ដាច់រហូតដល់ទៅប្រមាណជាជិត ៦លានគ្រឿង នៅក្នុងរយៈពេលប្រមាណជា ១៦ឆ្នាំក្រោយការដាក់បង្ហាញជាសាធារណៈ។ ក៏ប៉ុន្តែ ស្ទីវ ចប ក៏មិនបានស្កប់ចិត្តតែត្រឹមនោះដែរ ដោយសារតែលោកប្រមើលទុកថា ម៉ាស៊ីនកុំព្យូទ័រ Apple II មិនអាចចេះតែបន្តមានប្រជាប្រិយភាព ហើយអាចមានជោគជ័យនៅលើទីផ្សារជារៀងរហូតបាននោះទេ។ ម្យ៉ាងទៀត នៅពេលនោះ ម៉ាស៊ីនកុំព្យូទ័រ Apple II ត្រូវបានគេស្គាល់ជាទូទៅថាជាកុំព្យូទ័រដែលរចនាឡើងដោយ ស្ទីវ វ៉ូសញ៉ាក់ ឯស្ទីវ ចប មានមហិច្ឆតាចង់ផលិតកុំព្យូទ័រថ្មីមួយដោយខ្លួនឯង ហើយជាកុំព្យូទ័រដែលមានភាពអស្ចារ្យលើសពីអ្វីដែលគេធ្លាប់ធ្វើកន្លងមក។ ស្ទីវ ចប ក៏បានចាប់ផ្តើមគម្រោងបង្កើតកុំព្យូទ័រប្រភេទថ្មីមួយទៀត ដែលមានឈ្មោះថា Macintosh ហើយដែលក្រោយមកត្រូវបានគេហៅកាត់ថា “Mac” រហូតមកទល់នឹងពេលបច្ចុប្បន្ន។ Macintosh ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាកុំព្យូទ័រផ្ទាល់ខ្លួនលើកដំបូងនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្ត ដែលប្រើប្រព័ន្ធដែលគេហៅតាមភាសាអង់គ្លេសថា “Graphical User Interface” ពោលគឺប្រព័ន្ធដែលអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកប្រើប្រាស់អាចបញ្ជាម៉ាស៊ីនកុំព្យូទ័រ ដោយប្រើ “កណ្តុរ” (Mouse)។ កាលពីពេលមុននោះ គ្រប់ម៉ាស៊ីនកុំព្យូទ័រទាំងអស់ប្រើប្រព័ន្ធបញ្ជាមួយ ដែលគេឲ្យឈ្មោះតាមភាសាអង់គ្លេសថា “Command-Line Interface” ដែលអ្នកប្រើប្រាស់អាចបញ្ជាកុំព្យូទ័របានតែតាមរយៈ “ក្តារចុច” (Keyboard) ដោយក្នុងនោះ DOS (Disk Operating System) គឺជាកម្មវិធីដែលគេស្គាល់ច្រើនជាងគេ គឺ Apple DOS សម្រាប់កុំព្យូទ័ររបស់ក្រុមហ៊ុន Apple និង MS-DOS របស់ក្រុមហ៊ុន Microsoft ដែលជាទូទៅប្រើសម្រាប់កុំព្យូទ័ររបស់ក្រុមហ៊ុន IBM។ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រព័ន្ធបញ្ជា Command-Line Interface នេះមានលក្ខណៈស្មុគស្មាញខ្លាំងសម្រាប់អ្នកប្រើប្រាស់ទូទៅ ជាពិសេស អ្នកដែលគ្មានជំនាញខាងកុំព្យូទ័រ។ ហេតុដូច្នេះហើយបានជាគេបង្កើតប្រព័ន្ធ Graphical User Interface ឡើង។ ក្រុមហ៊ុន Apple របស់ ស្ទីវ ចប និងក្រុមហ៊ុន Microsoft របស់ ប៊ីល ហ្គេត សុទ្ធតែបានបង្កើតគម្រោងធ្វើកុំព្យូទ័រប្រើប្រព័ន្ធ Graphical User Interface នេះដូចគ្នា ក៏ប៉ុន្តែ គឺ ស្ទីវ ចប ដែលធ្វើបានមុន ដោយផលិត និងដាក់លក់កុំព្យូទ័រ Macintosh នៅលើទីផ្សារ នៅឆ្នាំ១៩៨៤ មួយឆ្នាំមុនការផលិតកម្មវិធី Microsoft Windows សម្រាប់កុំព្យូទ័រ IBM នៅឆ្នាំ១៩៨៥។ ទោះជាយ៉ាងណា ការចេញលក់កម្មវិធី Microsoft Windows នេះ បានបង្កើតឲ្យមានជាជម្លោះដ៏ក្តៅគគុក រវាង ស្ទីវ ចប និងប៊ីលហ្គេត ដោយនៅពេលនោះ ស្ទីវ ចប បានចោទថា កម្មវិធី Microsoft Windows របស់ប៊ីល ហ្គេត គឺជាការលួចចម្លងពីកម្មវិធី Macintosh Operating System (Mac OS) របស់Apple៕

ស្ទីវ ចប៖ ពីបរាជ័យនៅសាលា ទៅការបង្កើតក្រុមហ៊ុន Apple

នៅក្នុងនាទីប្រវត្តិសាស្រ្តពិភពលោករបស់យើង នៅសប្តាហ៍នេះ សេង ឌីណា សូមបន្តរៀបរាប់អំពីប្រវត្តិរបស់លោកស្ទីវ ចប (Steve Jobs) តទៅទៀត ដោយសូមលើកឡើង អំពីបរាជ័យរបស់លោកក្នុងការសិក្សា ក៏ប៉ុន្តែ អាចឈានទៅបង្កើតក្រុមហ៊ុន Apple ដ៏ល្បីឈ្មោះរហូតមកទល់នឹងពេលបច្ចុប្បន្ន។ ស្ទីវ ចប គឺជាក្មេងដែលធំដឹងក្តីឡើង នៅក្នុងសង្កាត់បច្ចេកវិទ្យាដ៏ល្បីឈ្មោះនៅអាមេរិក គឺ Silicon Valley។ តាំងពីនៅក្មេងមក ស្ទីវ ចប បានមើលឃើញស្ទើរតែរៀងរាល់ថ្ងៃនូវការងារ ទាក់ទងនឹងបច្ចេកវិទ្យា។ ក្រៅពីកិច្ចការរបស់ឪពុក ដែលជាអ្នកធ្វើឡាន ទាំងខាងមេកានិច និងអេឡិចត្រូនិច ស្ទីវ ចប ក៏ឧស្សាហ៍ឃើញកិច្ចការរបស់អ្នកដែលរស់នៅជុំវិញនោះផងដែរ។ លើសពីនេះទៅទៀត ស្ទីវ មានឪពុកម្តាយ ដែលផ្តល់ការអប់រំ ប្រកបដោយអំណោយផល នៅក្នុងការជំរុញភាពឆ្លាតវៃរបស់កូន។ នៅពេលដែលស្ទីវលើកឡើងពីគំនិតអ្វីមួយ បើទោះបីជាផ្ទុយស្រឡះពីគំនិតរបស់ឪពុកម្តាយក៏ដោយ ក៏ឪពុកម្តាយរបស់លោកមិនបានប្រើអំណាចជាឪពុកម្តាយ ឬជាមនុស្សចាស់ ដើម្បីគ្របដណ្តប់ទៅលើគំនិតរបស់កូននោះដែរ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគាត់បានចំណាយពេលស្តាប់ហេតុផលរបស់កូន លើកហេតុផលរបស់ខ្លួនឯង យកមកជជែកដេញដោល ហើយពេលខ្លះ បើខ្លួនខុស សុខចិត្តទទួលស្គាល់ចំពោះមុខកូនថាខ្លួនខុស។ ម្យ៉ាងទៀត ឪពុកម្តាយរបស់ស្ទីវ តែងតែសុខចិត្តសម្របការរស់នៅ ឲ្យស្របទៅតាមភាពឆ្លាតវៃរបស់កូន ហើយធ្វើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ដើម្បីជំរុញភាពឆ្លាតវៃនេះឲ្យកាន់តែទៅមុខថែមទៀត។ ក៏ប៉ុន្តែ ទាំងអស់នេះ ក៏បានបង្កើតនូវផលវិបាកជាអវិជ្ជមានមួយផងដែរដល់ស្ទីវនៅពេលចូលរៀននៅសាលា។ នៅពេលចូលរៀន ស្ទីវ ដែលជាក្មេងឆ្លាតស្រាប់ ហើយឪពុកម្តាយបង្រៀនឲ្យចេះច្រើនហើយនោះ ចាប់ផ្តើមមានភាពធុញទ្រាន់នឹងការរៀនសូត្រនៅក្នុងសាលា។ លើសពីនេះទៅទៀត ការណ៍ដែលនៅផ្ទះ មានឪពុកម្តាយចេះសម្របសម្រួលទៅតាមកូន លើកសរសើរកូន សារភាពទទួលថាខ្លួនជាឪពុកម្តាយជាអ្នកខុស និងការមិនប្រើអំណាចជាឪពុកម្តាយទៅគ្របលើកូន ក៏បានធ្វើឲ្យស្ទីវក្លាយជាសិស្សដែលមិនសូវខ្លាចគ្រូផងដែរ។ ទោះជាយ៉ាងណា ស្ទីវនៅតែរៀនបានលទ្ធផលល្អ រហូតបានជាប់ចូលថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យ។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅមហាវិទ្យាល័យនេះ ក៏មិនខុសពីនៅសាលាមុនៗដែរ ស្ទីវធុញទ្រាន់នឹងកម្មវិធីសិក្សា ហើយលើសពីនេះទៅទៀត ស្ទីវមិនចង់ឲ្យឪពុកម្តាយត្រូវរ៉ាប់រងបន្ទុកបង់ថ្លៃសាលាដែលថ្លៃកប់ពពក។ នៅទីបំផុតទៅ ស្ទីវក៏បានឈប់រៀនពាក់កណ្តាលទី។ នៅឆ្នាំ១៩៧៤ ក្រោយពីបានឈប់រៀនពីមហាវិទ្យាល័យ ស្ទីវ ចប បានចូលធ្វើការនៅក្នុងក្រុមហ៊ុនផលិតវីដេអូហ្គេមមួយ ឈ្មោះថា Atari ដែលទើបនឹងបង្កើតឡើង កាលពីពីរឆ្នាំមុន។ ក៏ប៉ុន្តែ ការងារនេះក៏មិនបានជាប់លាប់យូរប៉ុន្មាននោះដែរ ដោយនៅពេលនោះ ស្ទីវ ចប ដក់ចិត្តនឹងគំនិតចង់ចេញទៅធ្វើសមាធិ សិក្សាអំពីពុទ្ធសាសនា នៅឥណ្ឌា។ ក្រោយពីធ្វើការបានប៉ុន្មានខែ ហើយអាចសន្សំលុយបានគ្រប់ ស្ទីវ ចប ក៏បានឈប់ធ្វើការ ហើយធ្វើដំណើរទៅកាន់ប្រទេសឥណ្ឌា ដោយនៅទីនោះ ស្ទីវ ចប បានចំណាយពេលរហូតដល់ទៅ ៧ខែ ធ្វើសមាធិ និងសិក្សាអំពីពុទ្ធសាសនា ក៏ដូចជាសិក្សាព្រហ្មញ្ញសាសនា ព្រមទាំងវប្បធម៌ និងទំនៀមទម្លាប់របស់ប្រជាជនឥណ្ឌាជាទូទៅ។ វិលត្រឡប់មកអាមេរិកវិញ ស្ទីវ ចប ត្រូវបានក្រុមហ៊ុន Atari រើសឲ្យចូលធ្វើការវិញ ហើយ ជារឿយៗ នៅក្រោយពេលចេញពីធ្វើការ ស្ទីវ ចប ច្រើនតែចំណាយពេលជាមួយមិត្តភ័ក្តិដ៏ជិតស្និទ្ធម្នាក់ ឈ្មោះថា ស្ទីវ វ៉ូសញ៉ាក់ ដែលស្គាល់គ្នាតាំងពីកាលនៅរៀន។ ស្ទីវ វ៉ូសញ៉ាក់ (Steve Wozniak) មានអាយុច្រើនជាង ស្ទីវ ចប ដល់ទៅ ៥ឆ្នាំ ហើយផ្ទុយពី ចប ដែលរៀនមិនចប់ថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យ វ៉ូសញ៉ាក់វិញ រៀនចប់ថ្នាក់វិស្វករអគ្គិសនី ពីសកលវិទ្យាល័យដ៏ល្បីល្បាញមួយ គឺ University of California, Berkeley។ ស្ទីវទាំងពីរនេះ (ស្ទីវ ចប និងស្ទីវ វ៉ូសញ៉ាក់) ថ្វីដ្បិតតែមានបុគ្គលិកលក្ខណៈខុសគ្នា ក៏ប៉ុន្តែ មានទំនាក់ទំនងយ៉ាងជិតស្និទ្ធនឹងគ្នា ហើយបំពេញគ្នាទៅវិញទៅមក គឺ វ៉ូសញ៉ាក់ពូកែខាងបច្ចេកទេស ចំណែកឯ ចប វិញ ពូកែខាងយកគំនិតរបស់វ៉ូសញ៉ាក់ទៅរកលុយមកចែកគ្នាចាយតាំងពីពេលដែលពួកគេទាំងពីរនៅជាសិស្សមកម៉្លេះ។ នៅពេលដែលចបធ្វើការនៅក្រុមហ៊ុនវីដេអូហ្គេម Atari វ៉ូសញ៉ាក់ធ្វើការនៅក្រុមហ៊ុនអេឡិចត្រូនិច HP។ នៅថ្ងៃមួយ ថៅកែក្រុមហ៊ុន Atari បានឲ្យចបធ្វើការរចនាហ្គេមថ្មីមួយ ដោយយកចេញពីហ្គេមចាស់ដែលមានស្រាប់ ហើយបានសន្យាថា បើសិនជាចបធ្វើបានជោគជ័យ ចប នឹងទទួលបានប្រាក់រង្វាន់បន្ថែមពីលើប្រាក់ខែដែលមានស្រាប់។ ចបមិនមានជំនាញខាងបច្ចេកទេសគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីរចនាហ្គេមនេះទេ ក៏ប៉ុន្តែ ចប រំពឹងលើវ៉ូសញ៉ាក់។ ចបក៏ទទួលយកការងារនេះមកធ្វើ ដោយសហការជាមួយនឹងវ៉ូសញ៉ាក់ ហើយរចនាហ្គេមនេះបានដោយជោគជ័យ យកប្រាក់រង្វាន់ដែលទទួលបាន ទៅចែកគ្នាស្មើ ពាក់កណ្តាលម្នាក់។ បទពិសោធន៍នៅ Atari នេះ គឺជាចំណុចចាប់ផ្តើមដ៏សំខាន់មួយ នៅក្នុងដំណើរជីវិតរបស់ស្ទីវ ចប ទាក់ទងនឹងមុខជំនួញខាងបច្ចេកវិទ្យា និងការចាប់ដៃគូជាមួយស្ទីវ វ៉ូសញ៉ាក់ ឈានទៅបង្កើតក្រុមហ៊ុន Apple។ គិតត្រឹមឆ្នាំ១៩៧៥ ម៉ាស៊ីនកុំព្យូទ័រសម័យទំនើប ទៅតាមទ្រឹស្តីរបស់អាឡាន់ ធួរីង ត្រូវបានគេផលិត និងមានដំណើរការ អាចឲ្យគេប្រើប្រាស់ទៅតាមតម្រូវការជាក់ស្តែងរួចទៅហើយ។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅពេលនោះ កុំព្យូទ័រភាគច្រើនមានទំហំធំ តម្លៃថ្លៃ ហើយត្រូវបានប្រើប្រាស់ច្រើនតែនៅតាមស្ថាប័នរដ្ឋ ជាពិសេស ក្នុងវិស័យការពារជាតិ។ កុំព្យូទ័រផ្ទាល់ខ្លួន (Personal Computer) ដែលមានទំហំតូច ត្រូវបានគេផលិតឡើងជាដំបូង នៅឆ្នាំ១៩៧៤ (កុំព្យូទ័រនេះមានឈ្មោះថា Altair 8800)។ កុំព្យូទ័រនេះហើយ ដែលជាឫសគល់នាំទៅដល់ការបង្កើតក្រុមហ៊ុនកុំព្យូទ័រដ៏ល្បីល្បាញទាំងពីរនៅក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន គឺក្រុមហ៊ុន Microsoft និង Apple។ នៅឆ្នាំ១៩៧៥ នៅពេលដែលលោកប៊ីល ហ្គេតស៍ និងដៃគូរបស់លោក គឺលោកប៉ូល អាលែន បង្កើតក្រុមហ៊ុន Microsoft ស្ទីវ វ៉ូសញ៉ាក់ និងស្ទីវ ចប ក៏មានការចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងដែរទៅលើកុំព្យូទ័រផ្ទាល់ខ្លួននេះ។ វ៉ូសញ៉ាក់ ដែលនៅពេលនោះកំពុងធ្វើការឲ្យក្រុមហ៊ុន HP បែកគំនិតចង់បង្កើតកុំព្យូទ័រមួយប្រភេទថ្មីទៀត ដែលមានតួម៉ាស៊ីន (Central Unit) និងក្តាចុច (Keyboard) ជាប្លុកតែមួយ ហើយអាចតភ្ជាប់ជាមួយទូរទស្សន៍ ដើម្បីធ្វើជាអេក្រង់។ វ៉ូសញ៉ាក់យករឿងនេះទៅប្រាប់ចប ហើយលើកនេះក៏មិនខុសពីកាលពីមុនដែរ គឺចប ដែលជាអ្នកមានគំនិតចង់យកកុំព្យូទ័រដែលវ៉ូសញ៉ាក់បានរចនាឡើងនេះទៅរកស៊ី។ ពីដំបូងឡើយ វ៉ូសញ៉ាក់មានការរារែក ដោយសារតែម្យ៉ាង ការបង្កើតជាក្រុមហ៊ុនរកស៊ី គឺត្រូវការចំណាយដើមទុនច្រើន ហើយម្យ៉ាងទៀត វ៉ូសញ៉ាក់ ដែលឆ្លាតតែខាងបច្ចេកទេស ហើយមិនយល់អំពីការធ្វើជំនួញ ចេះតែគិតថា វាទំនងជាមិនអាចទៅរួចទេ ដែលកុំព្យូទ័ររបស់ពួកគេអាចនឹងមានអ្នកទិញ។ ចបបានព្យាយាមបញ្ចុះបញ្ចូលវ៉ូសញ៉ាក់ ដោយលើកឡើងថា បើទោះបីជានៅទីចុងបំផុតទៅ មុខជំនួញរបស់ពួកគេមិនបានជោគជ័យ តែយ៉ាងហោចណាស់ វាក៏អាចជាបទពិសោធន៍ដ៏អស្ចារ្យមួយដែរនៅក្នុងជីវិត។ បើទោះបីជាពួកគេត្រូវខាតលុយ តែពួកគេអាចស្គាល់រសជាតិថាអ្វីទៅជាការមានក្រុមហ៊ុនផ្ទាល់ខ្លួនឯង។ វ៉ូសញ៉ាក់យល់ព្រម ហើយអ្នកទាំងពីរក៏បានលក់ទ្រព្យរបស់ខ្លួន ដើម្បីប្រមែរប្រមូលលុយយកមកធ្វើជាដើមទុនទៅបង្កើតក្រុមហ៊ុន។ នៅថ្ងៃទី១ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៦ ស្ទីវ ចប និងស្ទីវ វ៉ូសញ៉ាក់ រួមជាមួយនឹង រ៉ូណាល់ដ៍ វេន (Ronald Wayne) ដែលជាមិត្តរួមការងាររបស់ចប នៅឯក្រុមហ៊ុន Atari ក៏បានបង្កើតក្រុមហ៊ុនមួយឡើង ដោយដាក់ឈ្មោះថា Apple Computer Company។ នៅក្នុងក្រុមហ៊ុននេះ ចប និងវ៉ូសញ៉ាក់ មានចំណែកហ៊ុនស្មើគ្នា គឺ ៤៥% ម្នាក់ ចំណែក រ៉ូណាល់ដ៍ វេន ទទួលបានចំណែកហ៊ុន ១០%។ ការងារក៏ត្រូវបានបែងចែកគ្នាផងដែរ រវាងស្ថាបនិកទាំងបី គឺវេន មានមុខងារជាអ្នកមើលការខុសត្រូវខាងរដ្ឋបាលរបស់ក្រុមហ៊ុន, វ៉ូសញ៉ាក់ទទួលខុសត្រូវទូទៅខាងផ្នែកបច្ចេកវិទ្យា ចំណែកចប ក្រៅពីការទទួលខុសត្រូវមួយផ្នែកខាងផ្នែកវិស្វកម្មអេឡិចត្រូនិច គឺជាអ្នកទទួលខុសត្រូវរួមខាងយុទ្ធសាស្រ្តជំនួញ និងទីផ្សារ៕